Imperium Brytyjskie (X edycja): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m 3meraldK przeniósł stronę Imperium Brytyjskie/X edycja na Imperium Brytyjskie (X edycja), bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem |
||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
JankoMuzykancior - Regent <br> | JankoMuzykancior - Regent <br> | ||
|mapa=Imperium_brytyjskie_mapa.png|edycje={{X}}|armia=Najskuteczniejsza i najliczniejsza na serwerze|najludniejsze_miasta=Londyn - 78 obywateli | |mapa=Imperium_brytyjskie_mapa.png|edycje={{X}}|armia=Najskuteczniejsza i najliczniejsza na serwerze|najludniejsze_miasta=Londyn - 78 obywateli | ||
Kair - 23 obywateli}} | Kair - 23 obywateli|panstwa_zalezne=Francja}} | ||
== Polityka wewnętrzna == | == Polityka wewnętrzna == | ||
=== Infrastruktura === | === Infrastruktura === | ||
Infrastruktura Imperium skupia się w Anglii i w Kairze. Londyn jest zdecydowanie największym i najbardziej rozbudowanym miastem na świecie i jest podzielony na wiele dzielnic, w tym: dzielnicę portową (prowincja Ipswitch), dzielnicę mieszkalną (Norwich), dzielnicę przemysłową (Leicester i Lincoln), drugą dzielnicę przemysłową (Bristol i Oxford) i dzielnicę studencką (Liverpool). | Infrastruktura Imperium skupia się w Anglii i w Kairze. Londyn jest zdecydowanie największym i najbardziej rozbudowanym miastem na świecie i jest podzielony na wiele dzielnic, w tym: dzielnicę portową (prowincja Ipswitch), dzielnicę mieszkalną (Norwich), dzielnicę przemysłową (Leicester i Lincoln), drugą dzielnicę przemysłową (Bristol i Oxford) i dzielnicę studencką (Liverpool). W Dover i Southampton znajdują się niezwykle duże i skuteczne fortyfikacje, a w Hull i Leeds mury obronne. | ||
== Polityka zagraniczna == | == Polityka zagraniczna == | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
* wojnie bałkańskiej | * wojnie bałkańskiej | ||
* wojnie Argentyna-Chile | * wojnie Argentyna-Chile | ||
* rewolucji Rosyjskiej | |||
* wojnie Austriacko-Węgierskiej | * wojnie Austriacko-Węgierskiej | ||
* wojnie Brytyjsko-Japońskiej | * wojnie Brytyjsko-Japońskiej | ||
* wojnie Brytyjsko-Amerykańskiej | * wojnie Brytyjsko-Amerykańskiej | ||
* wojnie Brytyjsko-Bizantyjskiej | * wojnie Brytyjsko-Bizantyjskiej | ||
* interwencji w Rzeczpospolitej | |||
* wojnie Brytyjsko-Brazylijskiej | |||
=== Relacje dyplomatyczne === | === Relacje dyplomatyczne === | ||
Imperium utrzymuje sojusze i bliskie relacje z Rosją, Nową Hiszpanią, Republiką Arstoczki i Norwegią. | Imperium utrzymuje sojusze i bliskie relacje z Rosją, Nową Hiszpanią, Republiką Arstoczki i Norwegią. | ||
Wrogim nastawienie Imperium obejmuje USA | Wrogim nastawienie Imperium obejmuje USA, Bizancjum, Jugosławię oraz Persję. | ||
Relacje z Japonią pozostają względnie neutralne. | Relacje z Japonią pozostają względnie neutralne. | ||
== Historia == | == Historia == | ||
=== Wojna Bałkańska === | |||
Imperium Brytyjskie brało udział w Wojnie Bałkańskiej po stronie Imperium Osmańskiego i Ukrainy, przeciwko Grecji, USA, Japonii, Francji, Jugosławii, Bułgarii i Persji. Wojska Imperium brały udział w Tureckiej ofensywie w Bułgarii i skutecznie ją zajęły w całości. Po udanej ofensywie w Bułgarii, Imperium zwróciło się w kierunku Aten, i razem z armią Turecką wojska Brytyjskie dostały się do centrum miasta i zajęły port. Ateński port pozostawał pod kontrolą Wielkiej Brytanii przez około 30 minut, po których w wyniku ataków Japonii z użyciem granatów Brytyjczycy musieli się wycofać. Wyłączając zdobycie Bułgarii, wojna bałkańska zakończyła się powrotem do ''status quo'' na linii Grecja-Imperium Osmańskie, który zakończył się dopiero po usunięciu Turcji przez interwencję administracji. | |||
=== Wojna Brytyjsko-Japońska (Wojna Koalicji Antyjapońskiej) === | === Wojna Brytyjsko-Japońska (Wojna Koalicji Antyjapońskiej) === | ||
Do Koalicji Antyjapońskiej należały Imperium Brytyjskie, USA, | Do Koalicji Antyjapońskiej należały Imperium Brytyjskie, USA, Arstoczka, Rosja, Chiny, Francja, Nowa Hiszpania, Szwajcaria, Beneluks, Brazylia i Wenezuela. Celem koalicji była Japonia. Wojna podzielona jest na 3 dni, niedzielę drugiego weekendu wojennego, oraz cały trzeci weekend wojenny. Pierwszego dnia wojska Brytyjskie przeprowadziły ofensywę od północy Japonii, zajmując z łatwością wyspę Hokkaido i hutę Aomori. Wojska Imperium nacierały na większą część armii Japońskiej na północnej części wyspy Honsiu, a ofensywa na południe szła ciężko i powolnie, była okupiona dużymi stratami w zaopatrzeniu. W tym samym czasie wojska Amerykańskie przeprowadzały ofensywę na południu archipelagu, która szła powolnie ze względu na niską organizację armii Amerykańskiej. Obie te ofensywy dotarły pod koniec dnia pierwszego do około połowy archipelagu, pozostawiając jedynie środkową jego część pod kontrolą Japonii. Drugi dzień wojny (sobota, trzeci weekend wojenny) był kontynuacją natarcia wojsk Brytyjskich i Amerykańskich z obu stron, podczas którego obrona Japonii się zupełnie załamała, i miejsce spawnu znalazło się pod ''de facto'' kontrolą Imperium Brytyjskiego. Nie starczyło jednakże czasu na pełne zajęcie tego regionu, i dnia trzeciego wojny (niedziela, trzeci weekend wojenny) prowincje te zostały zupełnie zajęte przez siły Imperium i USA bez oporu ze strony Japońskiej. Sojusznicy jednak nie byli w stanie ustalić granic powojennych, i sukces w Japonii okazał się katalizatorem konfliktu na linii Imperium-USA. | ||
=== Wojna Brytyjsko-Amerykańska i Brytyjsko-Bizantyjska === | |||
W czwartym tygodniu wojennym USA, Brazylia i Francja uderzyła na Anglię, próbując zdobyć Londyn. Inicjalny plan Koalicji zakładał samobójczy atak na północy Anglii, w kierunku ufortyfikowanych Brytyjskich pozycji obronnych, a następnie zmasowany atak na południu Anglii od strony Dover i Kornwalii. Atak na północy został z łatwością odparty, po czym rozpoczęły się długie i brutalne walki na południu Anglii. Dover było ostrzeliwane przez artylerię i czołgi z Caen we Francji, a siły Amerykańskie i Francuskie próbowały wylądować w Kornwalii, gdzie wywiązały się niezwykle zacięte walki. Kornwalia kilkakrotnie zmieniała ręce, ale pod koniec weekendu wojennego pozostała pod kontrolą Brytyjską. W Irlandii i Szkocji organizowane były dywersje strategiczne głównie przez siły Brazylijskie i Bizantyjskie, co poskutkowało większością Irlandii pod okupacją Bizantyjską w związku z tym że siły Brytyjskie były zajęte obroną w Anglii. W następnym tygodniu wojennym kontynuowane były próby lądowań w Kornwalii i dywersji strategicznych w Szkocji i Irlandii, z niepowodzeniem koalicjantów. Pomimo wielu prób lądowań żadne z nich nie było w stanie utrzymać się dłużej w Anglii niż kilka minut. W niedzielę wojska Brytyjskie przeprowadziły ofensywę we Francji od północy i od południa, doprowadzając do całkowitego załamania obrony francuskiej i kapitulacji. | |||
=== Złoty wiek Imperium === | |||
Po włączeniu Francji i jej kolonii zamorskich do granic Imperium Brytyjskiego, jego populacja i ziemie powiększyły się niemal dwukrotnie, a Imperium wkroczyło w okres szczytowej potęgi. Współpraca między Londynem a Paryżem okazała się niezwykle owocna, a obie społeczności ze sobą bardzo dobrze kooperowały. W przedostatnim tygodniu wojennym siły Imperium interweniowały w Polsce i Brazylii, ofensywa na Ukrainie i w Warszawie była dużym sukcesem, i w dwa dni Rzeczpospolita znalazła się niemal całkowicie pod kontrolą Wielkiej Brytanii. W ofensywie w Brazylii brało udział znacznie mniej osób, i zakończyła się zdobyciem tylko jednej z trzech prowincji w Rio de Janeiro. W ostatnim tygodniu wojennym siły Brytyjskie zaatakowały Bizancjum w Grecji, i po kilku godzinach walk całkowicie zajęły Ateny, znajdując pod nimi grecką wersję Turkur, w której znajdował się duży magazyn przedmiotów i tory kolejowe prowadzące w nieznanym kierunku. W niedzielę Londyn został zaatakowany przez USA, ale Amerykańska próba lądowania w Norwich została całkowicie unieszkodliwiona w zaledwie kilka minut. Następnie siły Imperium przeprowadziły atak na Amsterdam zdobywając go z łatwością, a następnie pokierowały się w kierunku Waszyngtonu. Lądowanie w Waszyngtonie pomimo dużych fortyfikacji odbyło się bez większych zakłóceń, a Amerykanie desperacko się bronili przy pomocy ataków terrorystycznych z użyciem min lądowych. | |||
[[Plik:Imperium brytyjskie mapa 2.png|mały|Imperium Brytyjskie po ostatnim weekendzie wojennym. (Kolor jasnoczerwony)]] | |||
Aktualna wersja na dzień 00:21, 31 sie 2024
Imperium Brytyjskie - państwo znajdujące się na archipelagu Wysp Brytyjskich z licznymi koloniami, między innymi w Danii, Półwyspie Iberyjskim, Cyprze, Azji (w tym w Japonii), Afryce, Kanadzie, Karaibach, Ameryce Południowej i Oceanii.
Polityka wewnętrzna
Infrastruktura
Infrastruktura Imperium skupia się w Anglii i w Kairze. Londyn jest zdecydowanie największym i najbardziej rozbudowanym miastem na świecie i jest podzielony na wiele dzielnic, w tym: dzielnicę portową (prowincja Ipswitch), dzielnicę mieszkalną (Norwich), dzielnicę przemysłową (Leicester i Lincoln), drugą dzielnicę przemysłową (Bristol i Oxford) i dzielnicę studencką (Liverpool). W Dover i Southampton znajdują się niezwykle duże i skuteczne fortyfikacje, a w Hull i Leeds mury obronne.
Polityka zagraniczna
Wojny z udziałem Wielkiej Brytanii
Imperium Brytyjskie uczestniczyło i interweniowało w wielu wojnach we wszystkich regionach świata, między innymi w:
- wojnie bałkańskiej
- wojnie Argentyna-Chile
- rewolucji Rosyjskiej
- wojnie Austriacko-Węgierskiej
- wojnie Brytyjsko-Japońskiej
- wojnie Brytyjsko-Amerykańskiej
- wojnie Brytyjsko-Bizantyjskiej
- interwencji w Rzeczpospolitej
- wojnie Brytyjsko-Brazylijskiej
Relacje dyplomatyczne
Imperium utrzymuje sojusze i bliskie relacje z Rosją, Nową Hiszpanią, Republiką Arstoczki i Norwegią.
Wrogim nastawienie Imperium obejmuje USA, Bizancjum, Jugosławię oraz Persję.
Relacje z Japonią pozostają względnie neutralne.
Historia
Wojna Bałkańska
Imperium Brytyjskie brało udział w Wojnie Bałkańskiej po stronie Imperium Osmańskiego i Ukrainy, przeciwko Grecji, USA, Japonii, Francji, Jugosławii, Bułgarii i Persji. Wojska Imperium brały udział w Tureckiej ofensywie w Bułgarii i skutecznie ją zajęły w całości. Po udanej ofensywie w Bułgarii, Imperium zwróciło się w kierunku Aten, i razem z armią Turecką wojska Brytyjskie dostały się do centrum miasta i zajęły port. Ateński port pozostawał pod kontrolą Wielkiej Brytanii przez około 30 minut, po których w wyniku ataków Japonii z użyciem granatów Brytyjczycy musieli się wycofać. Wyłączając zdobycie Bułgarii, wojna bałkańska zakończyła się powrotem do status quo na linii Grecja-Imperium Osmańskie, który zakończył się dopiero po usunięciu Turcji przez interwencję administracji.
Wojna Brytyjsko-Japońska (Wojna Koalicji Antyjapońskiej)
Do Koalicji Antyjapońskiej należały Imperium Brytyjskie, USA, Arstoczka, Rosja, Chiny, Francja, Nowa Hiszpania, Szwajcaria, Beneluks, Brazylia i Wenezuela. Celem koalicji była Japonia. Wojna podzielona jest na 3 dni, niedzielę drugiego weekendu wojennego, oraz cały trzeci weekend wojenny. Pierwszego dnia wojska Brytyjskie przeprowadziły ofensywę od północy Japonii, zajmując z łatwością wyspę Hokkaido i hutę Aomori. Wojska Imperium nacierały na większą część armii Japońskiej na północnej części wyspy Honsiu, a ofensywa na południe szła ciężko i powolnie, była okupiona dużymi stratami w zaopatrzeniu. W tym samym czasie wojska Amerykańskie przeprowadzały ofensywę na południu archipelagu, która szła powolnie ze względu na niską organizację armii Amerykańskiej. Obie te ofensywy dotarły pod koniec dnia pierwszego do około połowy archipelagu, pozostawiając jedynie środkową jego część pod kontrolą Japonii. Drugi dzień wojny (sobota, trzeci weekend wojenny) był kontynuacją natarcia wojsk Brytyjskich i Amerykańskich z obu stron, podczas którego obrona Japonii się zupełnie załamała, i miejsce spawnu znalazło się pod de facto kontrolą Imperium Brytyjskiego. Nie starczyło jednakże czasu na pełne zajęcie tego regionu, i dnia trzeciego wojny (niedziela, trzeci weekend wojenny) prowincje te zostały zupełnie zajęte przez siły Imperium i USA bez oporu ze strony Japońskiej. Sojusznicy jednak nie byli w stanie ustalić granic powojennych, i sukces w Japonii okazał się katalizatorem konfliktu na linii Imperium-USA.
Wojna Brytyjsko-Amerykańska i Brytyjsko-Bizantyjska
W czwartym tygodniu wojennym USA, Brazylia i Francja uderzyła na Anglię, próbując zdobyć Londyn. Inicjalny plan Koalicji zakładał samobójczy atak na północy Anglii, w kierunku ufortyfikowanych Brytyjskich pozycji obronnych, a następnie zmasowany atak na południu Anglii od strony Dover i Kornwalii. Atak na północy został z łatwością odparty, po czym rozpoczęły się długie i brutalne walki na południu Anglii. Dover było ostrzeliwane przez artylerię i czołgi z Caen we Francji, a siły Amerykańskie i Francuskie próbowały wylądować w Kornwalii, gdzie wywiązały się niezwykle zacięte walki. Kornwalia kilkakrotnie zmieniała ręce, ale pod koniec weekendu wojennego pozostała pod kontrolą Brytyjską. W Irlandii i Szkocji organizowane były dywersje strategiczne głównie przez siły Brazylijskie i Bizantyjskie, co poskutkowało większością Irlandii pod okupacją Bizantyjską w związku z tym że siły Brytyjskie były zajęte obroną w Anglii. W następnym tygodniu wojennym kontynuowane były próby lądowań w Kornwalii i dywersji strategicznych w Szkocji i Irlandii, z niepowodzeniem koalicjantów. Pomimo wielu prób lądowań żadne z nich nie było w stanie utrzymać się dłużej w Anglii niż kilka minut. W niedzielę wojska Brytyjskie przeprowadziły ofensywę we Francji od północy i od południa, doprowadzając do całkowitego załamania obrony francuskiej i kapitulacji.
Złoty wiek Imperium
Po włączeniu Francji i jej kolonii zamorskich do granic Imperium Brytyjskiego, jego populacja i ziemie powiększyły się niemal dwukrotnie, a Imperium wkroczyło w okres szczytowej potęgi. Współpraca między Londynem a Paryżem okazała się niezwykle owocna, a obie społeczności ze sobą bardzo dobrze kooperowały. W przedostatnim tygodniu wojennym siły Imperium interweniowały w Polsce i Brazylii, ofensywa na Ukrainie i w Warszawie była dużym sukcesem, i w dwa dni Rzeczpospolita znalazła się niemal całkowicie pod kontrolą Wielkiej Brytanii. W ofensywie w Brazylii brało udział znacznie mniej osób, i zakończyła się zdobyciem tylko jednej z trzech prowincji w Rio de Janeiro. W ostatnim tygodniu wojennym siły Brytyjskie zaatakowały Bizancjum w Grecji, i po kilku godzinach walk całkowicie zajęły Ateny, znajdując pod nimi grecką wersję Turkur, w której znajdował się duży magazyn przedmiotów i tory kolejowe prowadzące w nieznanym kierunku. W niedzielę Londyn został zaatakowany przez USA, ale Amerykańska próba lądowania w Norwich została całkowicie unieszkodliwiona w zaledwie kilka minut. Następnie siły Imperium przeprowadziły atak na Amsterdam zdobywając go z łatwością, a następnie pokierowały się w kierunku Waszyngtonu. Lądowanie w Waszyngtonie pomimo dużych fortyfikacji odbyło się bez większych zakłóceń, a Amerykanie desperacko się bronili przy pomocy ataków terrorystycznych z użyciem min lądowych.
